I KNOW

วันนี้ตื่นเช้ามาพร้อมกับความสดใส เพราะมีสิ่งที่ทำให้สบายใจ เพราะรู้แล้วว่าตัวเองชอบอะไร ฮี่ๆ
พอเวลามีสุข เราจะมีพลังที่อยากจะทำงาน อยากสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ มันไม่ได้เป็นแบบนี้มานานมากแล้ว ด้วยความกลัว ด้วยทิฐิอะไรหลายๆอย่าง ด้วยอายุที่โตขึ้น มีสิ่งที่คอยจำกัดศักยภาพของเรามากมาย สิ่งที่คอยกดเราให้จมลงเหมือนบัวใต้น้ำ ถึงเราจะพยายามถีบตัวเองขึ้นมาสักเท่าไหร่ ก็ถูกความคิดของตัวเองคอยกดให้จมลง ถึงวันนี้มันจะลอยขึ้นมาได้ไม่เต็มตัว แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคงอีกไม่นานเท่าไหร่เราจะลุกขึ้นยืนได้อย่างสง่าผ่าเผย และมั่นใจได้อีกครั้ง

Ruby Sparks

ผมชอบการดูหนัง มันเหมือนกับการอ่านหนังสือสักเล่ม หนังทุกเรื่องให้ความรู้สึกที่ต่างกันออกไป วันนี้ผมอยากจะเล่าถึงความรู้สึกหลังจากที่ได้ดูหนังเรื่องนี้ Ruby Sparks

มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับหลุดเข้าไปอยู่ในโลกของเวทมนตร์ โลกแห่งจินตนาการ เหมือนผมกำลังฝันไปอยู่ ผมกำลังคิดว่าตัวเองเป็นตัวเอกของหนังและมันวิเศษ หรือ หดหู่แค่ไหน ที่สามารถสร้างคนที่รักขึ้นมาให้เป็นจริงได้ อย่างที่เราอยากให้เป็น ข้อดีของเธอ ข้อเสียของเธอ ทุกๆอย่างผมสามารถกำหนดมันขึ้นมาได้

มันช่างเหลือเชื่อสิ้นดี

ในโลกแห่งความเป็นจริง จริงๆแล้วสิ่งที่คุณต้องการมากที่สุดจากความรักคืออะไร การเป็นเจ้าของ? การเสียสละ? คนที่ดูแลเราได้? คนที่เข้ากับเราได้ทุกอย่าง? จริงๆแล้วผมแค่ต้องการคนที่รักผมอย่างที่ควรจะรัก อยู่กับผมอย่างที่ตัวเค้าเป็น ต้องการแค่ให้เค้าเป็นอย่างที่เค้าเป็น

ผมคิดว่ามันเป็นภาพยนตร์ที่วิเศษเรื่องหนึ่งที่ควรค่าแก่การดู มันทำให้ผมรู้สึกเปลี่ยนไป ถึงแม้จะแค่ระยะเวลาเพียงแค่สั้นๆ ก็ไม่เป็นไร...

ขอบคุณมาก Ruby Sparks

รู้ตัวอีกทีก็เห็นแต่เศษขี้เถ้าปลิวว่อน
รู้ตัวอีกทีก็ไม่เห็นอะไร เพียงความมืด
รู้ตัวอีกที ความมืดก็ลุกโชติช่วง
...

VorANiT

Origami Typeface

http://origamiblog.com/yoba-yabo/2011/10/11
http://www.designersfood.com/tag/typeface/

ไปเจอมาสุดยอดมาก รู้สึกดีที่ยังมีคนชอบอยู่บ้าง :)

บันทึกความคิด ครั้งที่ 1

สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย ทั้งดีใจโคตรๆ ไปจนถึงเสียใจ(แต่ไม่สุด) เป็นสัปดาห์ที่สองของการทำงาน เรียกได้ว่า ณ ตอนนี้เข้าสู่วัยแห่งการทำงานหาเงินแบบจริงจังแล้ว

สิ่งที่ดีใจที่สุดคือการที่ได้รู้ว่าตัวเองผ่านวิชาเลข ซึ่งเป็นวิชาสุดท้ายในรั้วมหาวิทยาลัยที่ผมกังวลว่าผมจะต้องกลับไปเรียนใหม่ หรือผมกลัวตกสุดๆ ผมเฝ้าคอยเข้าไปเช็คเกรดว่าเมื่อไหร่จะออกมาเป็นเวลาเกือบจะเดือนแต่มันก็ไม่ออกสักที แต่วันศุกร์ที่ 22 มิถุุนายน พ.ศ.2555 จะเป็นวันที่ถูกจารึกไว้ในความทรงจำและไดอารี่แห่งนี้ว่าเป็นวันที่ผมเรียนจบ เป็นวันที่ผมดีใจมากที่สุดหนึ่งวันในชีวิต เป็นวันแห่งการปลดห่วงโซ่ เป็นวันแห่งการเริ่มต้นใหม่ ผมไม่รู้จะบรรยายยังไงถึงความดีใจที่ผมมี อีกเรื่องคือเรื่องเสียใจคือพลาดการส่งงานเข้าร่วมโครงการดีๆไปสองโครงการ 1.กะทัดรัด 2.Too Many Is Not Enough

เนื่องจากที่ผมได้เริ่มทำงานหาเงินแบบจริงจังเป็นวันแรกซึ่งเป็นวันที่น่าจดจำ ผมจึงอยากจะบันทึกไว้ว่าผมได้เริ่มทำงานเมื่อวันจันทร์ที่ 11 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2555 ซึ่งผมได้ตั้งเป้าหมายกับตัวเองไว้ว่าปีสองปีแรกนี้จะเป็นปีแห่งการเรียนรู้ ค้นหาและเก็บเกี่ยว ■ เรียนรู้ที่จะทำงาน เรียนรู้การใช้ชีวิตใหม่ เรียนรู้การเป็นคนทำงานที่ดี เรียนรู้สิ่งที่ไม่เคยได้ลองเรียนรู้ ■ ค้นหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ ค้นหาความคิดใหม่ ค้นหาสิ่งที่ยังไม่เคยได้ลองค้นหา ■ เก็บเกี่ยวเงินทอง เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เก็บเกี่ยวมุมมอง เก็บเกี่ยวความคิด เก็บเกี่ยวสิ่งยังไม่เคยได้ลองเก็บเกี่ยว


เมื่อวานนี้พ่อผมสอนเอาไว้ว่า การทำงานแบบตั้งใจ การทำงานแบบทุ่มเทไม่ใช่สิ่งที่เราทุกคนควรคิดว่ามันเป็นความดี ที่จะเอามาบ่น มาด่าเจ้านายลับหลังว่าทำไมกูทำงานหนักขนาดนี้ กูทุ่มเท่ขนาดนี้แล้วไม่เห็นความดีของกูบ้างวะ แต่พ่อผมบอกให้คิดว่าเป็นหน้าที่ที่เราต้องทำ หน้าที่เราต้องรับผิดชอบซึ่งมันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เรียกความดี 'ทำให้ผมคิดว่า เออมันก็จริงวะ' ซึ่งมันทำให้ผมคิดว่าผมโชคดีเหลือเกินที่มีพ่อแม่และครอบครัวที่ดีคอยสั่งสอนและให้กำลังใจ เพราะสำหรับผมอะไรๆก็คงไม่สำคัญเท่าครอบครัว ♥


ไปทำงานหาเงินและสนุกกับการใช้ชีวิตกันเถอะ :)
Let's go !!!

'ความ'

ความไม่พิเศษคือความพิเศษ ไม่รักคือความรัก ความจริงที่กำลังจะไม่จริง ความลับที่ไม่ลับ ความสุขที่ไม่ได้สุข ความเพี้ยนที่เติมเต็ม ความมิืดในแสงสว่าง ความเงียบที่หนวกหู ความว่างเปล่าที่หนักอึ้ง ความขยันที่จางหาย ความฝันที่สวยงาม เพิ่งจะรู้จักความรู้สึกเหล่านี้ สุดท้ายไม่เหลืออะไร เหลือเพียงความฝันที่ว่างเปล่า