บันทึกความคิด ครั้งที่ 1

สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่เต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย ทั้งดีใจโคตรๆ ไปจนถึงเสียใจ(แต่ไม่สุด) เป็นสัปดาห์ที่สองของการทำงาน เรียกได้ว่า ณ ตอนนี้เข้าสู่วัยแห่งการทำงานหาเงินแบบจริงจังแล้ว

สิ่งที่ดีใจที่สุดคือการที่ได้รู้ว่าตัวเองผ่านวิชาเลข ซึ่งเป็นวิชาสุดท้ายในรั้วมหาวิทยาลัยที่ผมกังวลว่าผมจะต้องกลับไปเรียนใหม่ หรือผมกลัวตกสุดๆ ผมเฝ้าคอยเข้าไปเช็คเกรดว่าเมื่อไหร่จะออกมาเป็นเวลาเกือบจะเดือนแต่มันก็ไม่ออกสักที แต่วันศุกร์ที่ 22 มิถุุนายน พ.ศ.2555 จะเป็นวันที่ถูกจารึกไว้ในความทรงจำและไดอารี่แห่งนี้ว่าเป็นวันที่ผมเรียนจบ เป็นวันที่ผมดีใจมากที่สุดหนึ่งวันในชีวิต เป็นวันแห่งการปลดห่วงโซ่ เป็นวันแห่งการเริ่มต้นใหม่ ผมไม่รู้จะบรรยายยังไงถึงความดีใจที่ผมมี อีกเรื่องคือเรื่องเสียใจคือพลาดการส่งงานเข้าร่วมโครงการดีๆไปสองโครงการ 1.กะทัดรัด 2.Too Many Is Not Enough

เนื่องจากที่ผมได้เริ่มทำงานหาเงินแบบจริงจังเป็นวันแรกซึ่งเป็นวันที่น่าจดจำ ผมจึงอยากจะบันทึกไว้ว่าผมได้เริ่มทำงานเมื่อวันจันทร์ที่ 11 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2555 ซึ่งผมได้ตั้งเป้าหมายกับตัวเองไว้ว่าปีสองปีแรกนี้จะเป็นปีแห่งการเรียนรู้ ค้นหาและเก็บเกี่ยว ■ เรียนรู้ที่จะทำงาน เรียนรู้การใช้ชีวิตใหม่ เรียนรู้การเป็นคนทำงานที่ดี เรียนรู้สิ่งที่ไม่เคยได้ลองเรียนรู้ ■ ค้นหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ ค้นหาความคิดใหม่ ค้นหาสิ่งที่ยังไม่เคยได้ลองค้นหา ■ เก็บเกี่ยวเงินทอง เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เก็บเกี่ยวมุมมอง เก็บเกี่ยวความคิด เก็บเกี่ยวสิ่งยังไม่เคยได้ลองเก็บเกี่ยว


เมื่อวานนี้พ่อผมสอนเอาไว้ว่า การทำงานแบบตั้งใจ การทำงานแบบทุ่มเทไม่ใช่สิ่งที่เราทุกคนควรคิดว่ามันเป็นความดี ที่จะเอามาบ่น มาด่าเจ้านายลับหลังว่าทำไมกูทำงานหนักขนาดนี้ กูทุ่มเท่ขนาดนี้แล้วไม่เห็นความดีของกูบ้างวะ แต่พ่อผมบอกให้คิดว่าเป็นหน้าที่ที่เราต้องทำ หน้าที่เราต้องรับผิดชอบซึ่งมันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เรียกความดี 'ทำให้ผมคิดว่า เออมันก็จริงวะ' ซึ่งมันทำให้ผมคิดว่าผมโชคดีเหลือเกินที่มีพ่อแม่และครอบครัวที่ดีคอยสั่งสอนและให้กำลังใจ เพราะสำหรับผมอะไรๆก็คงไม่สำคัญเท่าครอบครัว ♥


ไปทำงานหาเงินและสนุกกับการใช้ชีวิตกันเถอะ :)
Let's go !!!