17.7.11

ความสุขของผม

ผมเป็นคนชอบเก็บความสุข เก็บทีละเล็กละน้อย ตอนนี้น่าจะมีซักหลายชิ้นละ
บางทีผมก็ชอบชวนความสุขเข้าไปในห้องน้ำตอนผมเบ่งขี้ เพราะความสุขมันทำให้ขี้ผมออกง่ายขึ้น
บางทีผมก็พาความไปสุขไปที่ทำงาน เพราะทุกๆครั้งมันก็ทำให้พี่ๆที่ทำงานผมมีความสุขไปด้วย
บางทีความสุขก็ไม่ค่อยเชื่อฟังผมซักเท่าไหร่ บางครั้งก็ทำให้ผมโหจนมันเตลิดไป
บางทีก็มีคนยืมความสุขของผมไป โดยที่ไม่บอก มันทำให้ผมเสียใจมาก เพราะเป็นความสุขที่ผมรัก
บางทีความสุขก็ชอบขโมยสตางค์ผมไปทีละเยอะๆ จนบางครั้งผมก็เผลอต่อว่าความสุขไป

แต่ที่สุดแล้วความสุขของผมมันก็ไม่เคยทำร้ายผมแม้ซักครั้งเดียว
แต่ที่สุดแล้วผมก็ไม่เคยลืมว่าเคยมีความสุขมากมากเท่าใด เมื่อความสุขหายไป
แต่ที่สุดแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันก็ต้องกลับมาเพราะความสุขบอกกับผม 'ความสุขไม่เคยไปไหน'

วันหยุดยาวสี่่วันติดที่ผ่านมานี้ผมได้เติมความสุขชิ้นใหญ่ด้วยการรับความสุขชิ้นใหม่แกะล่องจากน้องชายที่กลับมาจากเชียงใหม่ในรอบหลายเดือน ตั้งแต่เกิดมาผมกับน้องยังไม่เคยห่างกันนานขนาดนี้ ในวโรกาสที่นานๆจะมาที พร้อมกับวันเกิดของพ่อกับแม่ผมที่เกิดเดือนเดียวกัน คือ เดือนกรกฎาคมนี้ เลยจัดเต็มชุดใหญ่ไม่ยั้งกับการเที่ยวจนเหนื่อย และกินจนพุงย้วย มันเป็นความสุขที่มีค่าที่สุดสำหรับผมจริงๆ การที่ได้เห็นครอบครัวอยู่กันพร้อมพร้อมตาอย่างมีความสุข แค่นี้พลังในการใช้ชีวิตก็เพิ่มขึ้นมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่

และในวโรกาสนี้ก็ได้มีโอากาสเดินทางไปบ้านแฟนผมที่จังหวัดระยอง ซึ่งไม่คาดคิดมาก่อนว่าพ่อกับแม่ผมจะขับรถไปเที่ยวระยอง เป็นสิ่งที่สวยงามน่าเหลือเชื่อจนอธิบายไม่ถูก ความรู้สึกที่อยู่ภายในมันตื้นตันซะจนกล่าวมาเป็นตัวอักษรได้ไม่หมด เพราะเป็นครั้งแรกที่เค้าได้ไปและคิดว่าเค้าก็น่าจะมีความสุขกับบ้านแฟนผมอย่างที่ผมรู้สึก อิ่มอร่อยไปกับอาหารที่นั่น เพราะผมมีความสุขมาก มีความสุขมากจริงๆ เพราะคงไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน ที่จะได้เติมความสุขชิ้นใหญ่แบบนี้อีกครั้ง

สุดท้ายแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตผมก็คือ ครอบครัว และมันคงไม่รู้จะพูดจะทำจะเป็นอย่างไร ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับใครซักคนที่ผมรัก ต้องมาเป็นอะไรไป ถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นกฏแห่งกรรมก็ตาม แต่ขอเถอะ อยู่กับผมไปจนแก่เถ้านะครับทุกคน

No comments:

Post a Comment