ไม่ได้ชวนใครทะเลาะ ไม่ได้อยากเห็นใครทะเลาะ ชั่วโมงนี้ คงจะไม่มีอะไรที่แย่ไปกว่านี้อีกแล้ว เจ็บมาก็เยอะ ปวดมาก็เยอะ ผ่านอะไรๆกันมาก็เยอะ ทำไม ทำไมถึงยังคิดกันไม่ได้ ผมก็ไม่เข้าใจ มีแต่ทำร้ายกันเอง ไม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็ต้องผิดหวัง หากมันไม่สมหวังอย่างที่คุณตั้งใจไว้ ก็ปฏิวัติ ปฏิวัติไปก็เปล่าประโยชน์ จะให้ปฏิวัติอีกซักกี่ร้อยรอบมันก็ไม่จบ อยากให้มองไปข้างหน้า ข้างหน้าที่แม้จะมืดมัว แต่ก็ยังมีแสงริบหรี่ ถึงจะเต็มไปด้วยขวากหนาม หรืออะไรก็ตาม ไม่อยากให้กลับมายังจุดเดิมๆ จุดที่มีแต่น้ำตา
ผมเชื่อว่าไม่นาน แสงยามเช้าที่กำลังเดินทางมาถึง มันต้องสว่างสวยงามแน่นอน
No comments:
Post a Comment