ถึงน้องชายสุดที่รัก

ผมมีน้องชายหนึ่งคน เป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองเท่าไหร่
ก็หวังว่าตอนนี้จะเริ่มมั่นใจขึ้นมากกว่าเดิม ตอนนี้น้องชายผมไม่อยู๋บ้าน
มันไปในที่แสนไกล ทำให้ไม่มีโอกาสได้คุยกันที่ปกติก็ไม่ค่อยได้คุยกัน(เท่าไหร่)
แต่ระยะทางเปิดโอกาสให้ความคิดถึงมาแทนที่

ปกติที่ทุกๆคนกำลังใช้ชีวิตผ่านไปแต่ละวัน ความวุ่นวาย ความลุ่มหลง
ความมั่นใจ ความสับสน ความรัก และอีกหลายๆอย่าง ก็ทำให้ลืมเลือนสิ่งข้างตัวไป
สิ่งที่มีค่ามากที่สุด สิ่งที่สวยงามมากที่สุด สิ่งเดียวที่ไม่เคยทิ้งเราไปไหน... ครอบครัว

ปกติผมไม่ค่อยได้บอกรักน้องเท่าไหร่ เรียกว่าไม่เคยบอกเลยด้วยซ้ำ
แต่นาที อยากจะบอกว่าพี่ชายคนนี้เป็นห่วง ทุกคนที่นี่เป็นห่วง
และหวังจะได้เจอกันในเร็ววัน
ขอให้เป็นอย่างนั้น


... รักเสมอไอ้น้องชายสุดที่รัก